De eiwitten:  

                                                                                    Wout.van.Gils

A. Eiwitten :

1.Eiwitten zijn stikstof bevattende organische stoffen, die niet door andere stoffen te vervangen zijn.

2. In de lever en de spieren kan in zeer beperkte mate. eiwit opslag plaatsvinden. ( denk b.v. aan training, waardoor de spieren dikker worden.) 

Eiwitten zijn nodig voor:

1.Spiervorming, groei.

2. Het Iichaams eiwit is steeds in afbraak en opbouw; vooral in bloedplasma, lever en darmen vindt een snelle eiwit omzet plaats.

3- Zaad en ei productie.

Eiwit behoefte afhankelijk van:

1.Leeftijd, jonge groeiende vogels hebben veel eiwit nodig.

 2. In de ruiperiode hebben vogels extra eiwit nodig, omdat veren als bouwstoffen eiwitten nodig hebben.

  3. In de ruiperiode is ook eiwit nodig voor de levens verrichtingen en voor de vervanging van de afbraak.

  4. Een paar weken voor de broedtijd extra eiwit om de broed rijpheid en de bevruchting te bevorderen (de zgn.flusling)

  5. Door voor de geboorte van de jongen de poppen aan opname van eivoer te wennen krijgt men  geen extra overgang na de geboorte als het eiwit in hoeveelheid opgevoerd wordt want de darmflora Is dan reeds aangepast. De in de handel zijnde ei voeders zijn wat concentratie van de voedingsstoffen betreft verschillend en soms te"zwaar"voor de pasgeboren jongen, die de eerste 24 uur geen behoefte aan dit voer hebben. Op de verpakking van de eivoeders wordt de gebruiksaanwijzing vermeld.Van  belang Is wel dat de pas geboren jongen gevoerd worden ter voorkoming van uitdroging en infecties. 

VERTERING :

A. Mechanisch

1.Verkleinen van voedsel (maagkiezel in de spiermaag)

2. Transport van de voedselbrij door het spijsvertering kanaal.

3. Mengen van de voedselbrij met de verteringssappen.

B. Chemisch

1.Verteringssappen: door klieren worden enzymen afgescheiden.

2. Micro organismen.

Hard voer prikkelt de afscheiding van speeksel om tot een betere brij te geraken  beter dan zacht voer.Het is dus beter het voer niet in een vochtige gezwollen toestand te verstrekken.De verteringssappen hangen af van de aard van het voer.Klieren stellen zich slechts langzaam in op ander voer. Daarom geven plotselinge veranderingen in het rantsoen aanleiding tot grote vertering stoornissen. Alleen voedingsstoffen In opgeloste toestand kunnen door de darmwand in de bloedbaan en dan pas tot hun recht komen.

Eiwitbehoeften dekken door:

Aminozuren

Eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren. De aminozuren worden in het eiwit op wetmatige wijze In bepaalde volgorde aan elkaar gekoppeld. De eiwitten zijn niet oplosbaar. Het moet wel opgelost anders kan het niet door de darmwand en via het bloed naar de diverse weefsels, klieren etc. In de spijsvertering worden de eiwitten door enzymen afgebroken tot aminozuren en deze zijn wel oplosbaar.Voor de opbouw van het lichaam en voor het goed functioneren van de stofwisseling heeft het dier bepaalde aminozuren, in de gewenste hoeveelheden nodig. Men kan ook zeggen dat een zekere hoeveelheid eiwit van een bepaalde kwaliteit nodig is.De bouwstenen van de eiwitten zijn ,dus aminozuren. Voor de op bouw van het lichaamseiwit zijn dus bepaalde aminozuren nood~ zakelijk, anders stagneert de opbouw.

A. Noodzakelijke aminozuren(niet voor herkauwers)

1. valine, 2. leuelne, 3- isoleucine, 4. threomine,

5. methionine (gedeeltelijk te vervangen door cystine)

6. arginine, 7. lysine, 8. hishidinep 9. tryptofaan.

10. phenylalanine (gedeeltelijk  te vervangen door tyroeine). B. Niet noodzakelijke aminozuren. Glycine. alanine, eerine. asparagine-zuur en glutaminezuur.

Planten eiwitten bevatten te weinig lysine, methionine en tryptofaan (soja uitgezonderd) om in de vogels het eiwit op de noodzakelijke aminozuren niet in de gewenste verhouding In het rantsoen voorkomen. Bij deze toestand worden de actieve organen aangetast in de eerste plaats de lever.Geeft men na een tekort weer de goede aminozuren dan treedt vrij spoedig'herstel op.

Eiwit vergiftiging:

a. In gifplanten komen giftige eiwitverbindingen voor.

b. Bedorven voeder eiwit.

Toxinen van bacteriën, b.v. bij vraat in zaad kunnen de afscheidings producten van de veroorzakers giftig zijn.Vooral in jonge groeiende planten zijn altijd de opbouw en afbraak producten van eiwitten ( de z.g. amiden) aanwezig.Dit zijn vrije aminozuren, dipeptiden, gluta-mine, aaparagine, ureum, amonium zouten en organische basen (aminen en alkaloïden). Deze producten zijn volledig oplosbaar. Voor de herkauwers hebben de amiden wel een bepaalde waarde. Voor andere diersoorten zijn deze stoffen van geringe betekenis.

De praktische voorziening van eiwitten.

a.Naast het plantaardig eiwit uit het zaadmengsel geeft uien als aanvulling dierlijk eiwit.Nemen we kanaries (ruim 20 gr) als voorbeeld dan hebben deze per dier per dag ongeveer 2 gram eivoer nodig (=theelepel met kop). Zijn ze volwassen en na de rui dan kan men met de halve hoeveelheid volstaan. Een paar weken voor het broedselzoen weer de dubbele hoeveelheid. Na het leggen van de eitjes halveert men deze hoeveelheid weer en na.het uitkomen van de jongen voert men deze hoeveelheid weer geleidelijk op tot 2 gram per jong.

b.Om het morsen zoveel mogelijk te voorkomen geeft men vaker per dag kleine porties.

e.Het Is gewenst de voer bakjes zodanig te kiezen, dat alle vogels tegelijk kunnen eten. anders krijgen de vogels met de laagste rangorde weinig kans voldoende op te nemen.

d.Het komt nogal eens voor dat bepaalde vogels het eivoer niet eten. Om deze reden is het goed zorg tedragen dat,  dat wel gebeurt door b.v. een ander merk eivoer te proberen of te vermengen met gerasptewortel e.d.. Dierlijke eiwitten hebben wel de noodzakelijke aminozuren In goede  hoeveel heden. De eiwitkwaliteit staat in verband met het aminozurenpatroon. Het eivoer heeft dus een aanvullende functie. Hetgaat er dus om dat alle benodigde aminozuren in goede verhouding in het rantsoen aanwezig zijn. Zo dit niet het geval Is treedt er stagnatie in de groei,de rui en .in de gezondheid op.

Bij te veel aan eiwitten:

Dat deel van de aminozuren dat niet nodig is en geen stikstof bevat, wordt gebruikt voor energetische doeleinden. De stikstofbevattende afbraak producten geven een extra belasting aan de lever en de nieren en moeten ontgiftigd worden. Grote hoeveelheden kunnen zonder meer verdragen worden. Het ontgiftigings mechanisme heeft een vrij grote capaciteit.Bij te veel eivoer zijn grotere hoeveelheden mineralen nodig. Bovendien verstoort men de energie - eiwit verhouding In het rantsoen.

Bij te kort aan eiwitten:

Dit komt voor bij uitsluitend planteneiwit. Ook kan het zijn dat de noodzakelijke aminozuren niet in de gewenste verhouding In het rantsoen voorkomen. Bij deze toestand worden de actieve organen aangetast in de eerste plaats de lever. Geeft men na een tekort weer de goede aminozuren dan treedt vrij spoedig 'herstel op

E-mail adres Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

.